Είναι τραγικό και εξωφρενικό όλος ο "χώρος",φρικαρισμένος από την δολοφονία των τριών εργαζομένων,να προσπαθεί να βρει ξανά τα πατήματα του."Είχαμε το δίκιο με το μέρος μας μέχρι τώρα,είμασταν τα θύματα και αυτοί που έχυναν το αίμα τους στον δρόμο μέχρι τώρα.Τι έγινε ρε παίδιά;Γιατί όλοι μας δείχνουν με το δάχτυλο και φωνάζουν "δολοφόνοι";
Είναι τραγικό και εξωφρενικό ο σύντροφος Μεριζιώτης φρικαρισμένος να θέλει να τα παρατήσει και φαντάζομαι και πολλοί άλλοι σύντροφοι και συντρόφισσες όπως αυτός που έχουν πολλά κινηματικά χρόνια στη πλάτη τους.
Όλη η παθογένεια του αναρχικου χώρου στην ελλάδα βγήκε στην επιφάνεια με τον πιο τραγικό και φρικαλέο τρόπο.
Ως εδώ.
Αλληλεγγύη στις οικογένειες των θυμάτων.
Λυπάμαι τους δολοφόνους και ελπίζω να καταλάβουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου