Μερικές σκέψεις προς το παρόν μη συγκροτημένες
από Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης 8:32πμ, Σάββατο 8 Μαΐου 2010
(Τροποποιήθηκε 7:51μμ, Σάββατο 8 Μαΐου 2010)
e-mail: ngnm55@gmail.com
Έχω πάθει σοκ
Έχω πάθει σοκ παιδιά. Γιατί εμείς οι αναρχικοί πάντα μιλάμε για ζωή και τώρα γινόμαστε κι εμείς το ίδιο ένοχοι όπως τα ΜΜΕ, οι μπάτσοι, οι καπιταλιστές, οι κάθε είδους Βγενόπουλοι.
Παιδιά, το αναρχικό κίνημα στην Ελλάδα δυστυχώς πάσχει και μάλιστα σοβαρά, παρά τον μεγάλο αριθμό συμμετεχόντων σε αυτό. Και τώρα που αυτή η φάση ήταν το καλύτερο δώρο στον Παπανδρέα και την δολοφονική του παρέα, τώρα που όλα τα ΜΜΕ μιλούν απροκάλυπτα πλέον για δολοφόνους αναρχικούς, ποια θα είναι η απάντηση του ίδιου του κινήματος;
Διάβασα την ανακοίνωση της κατάληψης Σκαραμαγκά. Άλλα λόγια να αγαπιόμαστε, τα ίδια και τα ίδια αναμασήματα. Δεν με καλύπτει ούτε στο μισό της.
Ποιος θα τολμήσει τώρα να αρθρώσει κάτι διαφορετικό ρε; Πού είναι όλοι οι λαλίστατοι; Όσο περνά η ώρα και δεν ασχολούνται όλοι με το ζήτημα ενδελεχώς τόσο η στάση αυτή προσθέτει πόντους στην από άσχημη ώς πολύ δυσάρεστη εικόνα του κινήματός μας.
Γιατί δεν βγαίνει κανένας επιτέλους να πει τα πράγματα με το όνομά τους; Ως πότε μέρος των αναρχικών θα νομίζει ότι ταξικός αγώνας είναι να καις, να σπας και να λεηλατείς ανελέητα; Ως πότε μέρος των αναρχικών θα γαμεί καθημερινά στο όνομα της επανάστασης της κάβλας, του μάτσο μιλιταρισμού και της πολεμικής αντίληψης του "όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω" τις αναρχικές ιδέες; Ως πότε εδώ η κρίση γαμάει και δέρνει τους πάντες και οι "αναρχικοί" αυτοί θα ασχολούνται με τον κύριο Δημητράκη; Τολμώ να πω κι ας γίνω κακός, δεν μʼ ενδιαφέρει ο κύριος Δημητράκης, για μένα δεν προσέφερε τίποτε στο κοινωνικό κίνημα, γιατί το κοινωνικό κίνημα είναι φανερότατο, ανοιχτότατο και δεν διεξάγεται με διαδικασίες συνομωσίας, διεξάγεται ανοιχτά μέσα στην εργατική τάξη, τους μετανάστες, τους κατατρεγμένους, προσφέροντας βοήθεια, απόψεις, σκέψεις, προτάσεις και προοπτική.
Ως πότε θα είναι το κομμάτι των "αναρχικών" αυτό ο περίγελως της κοινωνίας; Το κλωτσοσκούφι που το παίζουν εδώ κι εκεί για να εκπληρώνει ο εκάστοτε Χρυσοχοϊδης και οι κρατικές υπηρεσίες τα σχέδια και τις προβοκάτσιες τους σε βάρος όλου του υπόλοιπου κινήματος; Ποιος θα μας πει ποιοι ήταν αυτοί οι 50 κουκουλοφόροι που πετάχτηκαν ξαφνικά από το πουθενά (έτσι μού διαμήνυσαν 2-3 σύντροφοι που ήταν παρόντες) κι άρχισαν να καίνε και να σπάνε τα πάντα και βέβαια τη Μαρφίν; Άραγε θα μας πουν ποτέ οι ίδιοι ποιοι ήταν και γιατί το έκαναν;
Χαίρομαι... που μερικές αναρχικές ομάδες άρχισαν να θέτουν κάποια πράγματα επι τάπητος. και έτσι έπρεπε να κάνουν εδώ και πολύ καιρό. Αισθάνομαι όμως ότι το μαχαίρι πρέπει να φτάσει αρκετά βαθιά. Ειδικά στους πολύ δύσκολους καιρούς που έρχονται το αναρχικό κίνημα πρέπει να κάνει ιστορικής σημασίας επιλογές.
Ή θα παρατήσει τα ένοπλα, το μάτσο μιλιταρισμό, τα τσαμπουκαλίκια και τα καουμποϊλίκια ή θα βαδίσει με καθημερινή παρουσία, προοπτική, στρατηγική και ξεκάθαρες θέσεις στο πλευρό του όποιου κοινωνικού κινήματος κι εκεί μέσα θα ζυμωθεί, θα μάθει, θα δώσει και θα πάρει, και θα αντρωθεί διαφορετικά. Τα ένοπλα και οι μολότοφ είναι για άλλες ώρες, που έρχονται εκ των πραγμάτων… Δεν πεθαίνει ο καπιταλισμός έτσι, πεθαίνει με καθημερινή ανυποχώρηση δράση, όσο χρόνο και να πάρει. Όποιος δεν μπορεί να ακολουθήσει αυτό το δρόμο ας διαχωριστεί επιτέλους. Αυτά είναι μέσα στο πρόγραμμα.
Όποιος συνεχίζει τον απολίτικο τσαμπουκά που είναι αποξενωμένος και μακριά από το μαζικό κοινωνικό κίνημα, όποιος στερείται πολιτικής συνείδησης και προσπαθεί να καλυφθεί πίσω από τη μάσκα του αναρχικού, του επαναστάτη και δεν ξέρω ποιου, συνειδητά ή ασυνείδητα είναι τυχιοδιώκτης και ως τέτοιος πρέπει να απομονωθεί. Συναισθηματισμοί δεν χωράνε εδώ...
Το αναρχικό κίνημα θα πρέπει επειγόντως να απομονώσει και να συντρίψει, αν αυτό επιβάλλεται, όλα αυτά τα στοιχεία που στο όνομα των αναρχικών ιδεών αναλίσκονται με τη βία για τη βία με τα γνωστά δολοφονικά και οικτρά αποτελέσματα. Η συγκεκριμένη ομάδα παρακρατικών προβοκατόρων φαίνεται ξεκάθαρα ότι έδρασε βάσει καλά μελετημένου σχεδίου, και όπως αποδεικνύουν οι ήδη υπάρχουσες μαρτυρίες. Τελεία και παύλα.
Η ανακοίνωση της Συσπείρωσης Αναρχικών, αλλά και μερικά άλλα κείμενα, δείχνουν πλέον ξεκάθαρα ότι κάτι επιτέλους, έχει αρχίσει να κινείται στο εσωτερικό του κινήματός μας.
Έχουν αρχίσει σιγά-σιγά και ωριμάζουν οι συνθήκες για την εμφάνιση ενος μαζικού και ξεκάθαρα πολιτικού αναρχικού κινήματος και στον ελλαδικό χώρο, κόντρα συν τοις άλλοις και στα όποια καναλιζαρίσματα και τις δράσεις-βιτρίνα και θέαμα των διαφόρων ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ που επιζητούν λύσεις από τα μέσα, μην επιδιώκοντας την κατάρρευση του συστήματος, αλλά και τις παλινωδίες μέρους της λεγόμενης εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς.
Επαναστατικό χρέος όλων των υγιειών αναρχικών συνρόφων και συλλογικοτήτων είναι, από τη μια, να συντρίψουν τους προβοκάτορες που σε διατεταγμένη ή μη υπηρεσία, που συνειδητά ή ασυνείδητα, δρουν τόσα χρόνια ανενόχλητοι στο εσωτερικό του κινήματος και, από την άλλη, ειδικά τώρα που ήδη γνωρίζουμε ποιες θα είναι οι συνέπειες μιας πτώχευσης ή της πλήρους εφαρμογής των επιταγών ΔΝΤ-ΕΕ-Παπανδρέου, να βαδίσουν μπροστά με επεξεργασμένη στρατηγική, με ξεκάθαρη πλατφόρμα και πρόγραμμα δράσης, στο πλευρό όλου του κοινωνικού κινήματος, με καθημερινή, ανυποχώρητη παρουσία και δράση, για την αναρχία και τον κομμουνισμό.
Τα ξαναλέμε
αυτό το άρθρο το αντέγραψα από το ιντιμίντια στις 9-5-2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου