atheofilos(lookingforKostakisAnan)

το ιστολόγιο αυτό δημιουργήθηκε για να γράφω ό,τι μου καπνίσει.

Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010

Ποια δεν το αγόρασε ακόμα?


Τσακιστείτε γρήγορα να πάρετε το περιοδικό MOVκομιξ/εικόνες/λόγια.
Μόλις το πάρετε στα χέρια σας,φτύστε αντίχειρα και δείκτη του δεξιού χεριού αν είστε δεξιόχειρες ή τα αντίστοιχα οι αριστερόχειρες και γυρίστε τις σελίδες με τα σαλιωμένα σας δάχτυλα ως την σελίδα ογδόντα.Αν σιχένεστε τα σάλια και τις σαλιωμένες στις γωνίες σελίδες,απλά γυρίστε στη σελίδα ογδόντα.Να ξέρετε όμως τούτη η κίνηση θα μετρήσει για τη μετέπειτα εξέλιξη σας στη θρησκεία μας.
Στην ογδόντα σελίδα ο λεβέντης,το αγόρι χαμαιλέων,το παιδί βιολί,το καμάρι των 80ς και 90ς,ο συγγραφέας φαινόμενο στη παγκόσμια λογοτεχνία,η προσωποποίηση του μαύρου χιούμορ,ο ημίθεος και βάλε Κωστάκης Ανάν ξαναχτυπά.Αν επιβιώσετε διαβάστε και το υπόλοιπο γιατί είναι πολύ ενδιαφέρον και καταπραυντικό μετά το θανατηφόρο χούμορ του Κωστάκη.

Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

Σ.ΠΑ.ΜΕ.

Θα περάσουν από πάνω μας όλοι οι τροχοί


στο τέλος τα ίδια τα όνειρά μας θα μας σώσουν

Νίκος Καρούζος



Λίγα πρώτα λόγια για τη Σ.ΠΑ.ΜΕ.



Η Συνεταιριστική Παράκαμψη Μεσαζόντων (Σ.ΠΑ.ΜΕ.) είναι μια προσπάθεια

για τη δημιουργία χώρων διάθεσης (συνεργατικών πρατηρίων) αγροτικών και βιοτεχνικών προϊόντων,

τα οποία θα προμηθεύονται απευθείας από τους παραγωγους και θα τα προσφέρουν στην κοινωνία,

χωρίς τα ίδια τα πρατήρια να βγάζουν κάποιο κέρδος.

Οι τιμές των αγαθών θα έχουν μία ελάχιστη προσαύξηση προκειμένου να καλύπτονται τα λειτουργικά έξοδα των χώρων,

στοχεύοντας να είναι δίκαιες τόσο για τους παραγωγούς όσο και για τους χρήστες των προϊόντων.

Η οργάνωση της εργασίας στα πρατήρια θα γίνεται στη βάση της συλλογικότητας,

μοιράζοντας τον εργάσιμο χρόνο μεταξύ μας και καθορίζοντας βάρδιες ανάλογα

με το χρόνο που μπορεί και θέλει να προσφέρει ο καθένας και η καθεμιά.

Τα προς διακίνηση προϊόντα, θα προέρχονται είτε από τους υπάρχοντες συνεταιρισμούς είτε από μεμονωμένους παραγωγούς,

ανάλογα με συγκεκριμένα κάθε φορά κριτήρια.

Θέλουμε να στηρίξουμε ανθρώπους που μοχθούν και δημιουργούν αγαθά που ικανοποιούν βασικές και πραγματικές ανάγκες,

αλλα και να παλέψουμε για το χτίσιμο νέων συνεταιρισμών.

Στις συνελεύσεις μας θα αποφασίζουμε ποια προϊόντα θα διαθέτουμε,

με στόχο αυτά να βρίσκονται όσο το δυνατόν πιο κοντά στη λογική ενός αλληλέγγυου εμπορίου.

Εμπνεόμαστε από το παράδειγμα του «Συνεταιρισμού για το Εναλλακτικό και Αλληλέγγυο εμπόριο: Ο Σπόρος»,

ο οποίος στηρίζει προϊόντα που παράγονται από πολιτικά κινήματα όπως αυτό των Ζαπατίστας .

Σκοπεύουμε επίσης να ενισχύσουμε εγχώριους παραγωγικούς συνεταιρισμούς

(όσους έχουν απομεινει και λειτουργούν σαν τέτοιοι και όχι σαν ιδιωτικές επιχειρήσεις).

Όσον αφορά τους μεμονωμένους παραγωγούς, επιδιώκουμε να συμβάλλουμε στην οργάνωσή τους σε νέους συνεταιρισμούς.

Τα επιδιωκόμενα χαρακτηριστικά αυτών των συνεταιρισμών είναι σε γενικές γραμμές :

η φύση των προϊόντων που θα παράγουν να καλύπτει πραγματικές και όχι τεχνητές ανάγκες,

οι μέθοδοι παραγωγής να είναι συμβατές προς το περιβάλλον, ο ουσιαστικός κοινωνικός

έλεγχος και η διαρκής εμβάθυνση των σχέσεων συνεργασίας μεταξύ των μελών τους.

Πιστεύουμε ότι αυτοί μπορούν να λειτουργήσουν σε μια κλίμακα στα μέτρα των ανθρώπων

και όχι στην τερατώδη βιομηχανική κλίμακα, έτσι ώστε όλα τα στάδια

(από την παραγωγή μέχρι και τη διάθεση των προϊόντων) να ελέγχονται πραγματικά από το σύνολο των μελών τους.

Η κίνηση μας θα ζητήσει να φέρει σε επαφή παραγωγούς και χρήστες των προϊόντων και να καλλιεργήσει σχέσεις

ουσιαστικής συνεργασίας και αλληλεγγύης μεταξύ τους. Θα συζητάμε από κοινού και θα προτείνουμε λύσεις σε συγκεκριμένα

προβλήματα, χωρίς να αναλωνόμαστε σε αδιέξοδες θεωρητικές αναλύσεις.

Για το σκοπό αυτό θα οργανώνουμε ανοιχτές συζητήσεις με παραγωγούς (μέλη συνεταιρισμών ή μη),

των οποίων τα προϊόντα θα διαθέτουμε στο πρατήριό μας.

Το πρατήριο θα έχει τη νομική μορφή ενός Προμηθευτικού Συνεταιρισμού Περιορισμένης Ευθύνης.

Όλα τα ζητήματά του θα καθορίζονται και θα ελέγχονται από τις τακτικές μας συνελεύσεις.

Ξέρουμε ότι ο δρόμος είναι μακρύς και δύσκολος. Όμως αξίζει τον κόπο να τον περπατήσουμε.



Email: s.pa.me@hotmail.com

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2010

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΑΙΤΗ



Κουράγιο συνάνθρωποι.

Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2010

η ελενίτσα

Μεγάλα κέφια έχει η ελενίτσα αυτές τις δύο μέρες.Έχει κάνει το σπίτι άνω κάτω.Προς το καλύτερο φυσικά.Ανακαίνησε το μέσα δωμάτιο,έβαλε σε τάξη τα βιβλία και τα περιοδικά.Έβαλε και σκούπα.
Αέρας αναννέωσης,λοιπόν,στο φτωχικό μας.Για όλα αυτά φυσικά και δεν είπα κουβέντα ούτε καν ένα επιφώνημα χαράς.Άσχετα αν χαμογελούσα κρυφά κάτω απ'τα μουστάκια μου.Πολύ την χαίρομαι έτσι που τριγυρίζει σαν το σίφουνα μέσα στο σπίτι και παίρνει πρωτοβουλίες και φτιάχνει πράγματα,πράγματα που σκεφτόμουν να κάνω καιρό και φυσικά παίρναν αναβολές για το μακρυνό μέλλον.Αμ το άλλο,που βρήκε την ΟΔΥΣΣΕΙΑ του Καζαντζάκη!Απίστευτο.Νόμιζα πως την είχα επιστρέψει στη δημοτική βιβλιοθήκη.Τι τσαπατσούλης που είμαι...Είχα δανειστεί αυτό το βιβλίο πριν τρία ή τέσσερα χρόνια.

Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010

καλημέρα


Καλημέρα σας,σε λίγο ξεκινάει η δουλειά,αλλά μια καλημέρα χρειάζεται για να μετριαστεί η αρνητική ενέργεια που έχει συσσορευτεί στο σώμα μου και για καλύτερη διάθεση.
Χαίρομαι που έχω καλούς φίλους και φίλες.Δεν ξέρω τι θα έκανα χωρίς αυτούς.
Σήμερα έχει συνέλευση ο Σ.ΠΑ.ΜΕ και μάλλον θα πάω.Για τον Σ.ΠΑ.ΜΕ.στην επόμενη ανάρτηση.Πολλά φιλιά.Κωστάκη Ανάν,το νου σου.

Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010

του καπα καπα


Κανακάρης ο μεγάλος έφτιαξε δύο μεγάλα
περβόλια να κατασκηνώσουν τα περιστέρια και
τα όρνια της λευτεριάς.
Η ελευθερία έχει τη μυρωδιά της κοπριάς μου
είπα και έφυγα
Τόσο πραγματική,τόσο φυσική.
Σκατωμένη ελευθερία ζήτω
Μιλάω σοβαρά,παιδιά.
Ένα τσιγάρο πριν και ένα τσιγάρο μετά ας
είναι οι δρόμοι μας,
Και στο τέλος καρκίνος.
Συνέχεια χάνω.
Ακόμη και όταν κερδίζω,νομίζω ότι χάνω.
Η δύναμη της συνήθειας,είναι πολύ δυνατή
τελικά.
Στον φασισμό της ήττας πέσαμε
και του φυλάμε καραούλι

Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2010

Οι ζαπατίστας και τα μήλα


Λέει ο Ντουρίτο*πως η ζωή είναι ένα μήλο.
Και λέει πως υπάρχουν αυτοί που το τρώνε άγουρο,αυτοί που το τρώνε σάπιο και αυτοί που το τρώνε ώριμο.
Λέει ο Ντουρίτο πως υπάρχουν μερικοί,πολύ λίγοι,που μπορούν να διαλέξουν πώς θα φάνε το μήλο:αν θα το φάνε σαν ένα όμορφο γινωμένο φρούτο,αν θα το φάνε πουρέ,ή σαν ένα από εκείνα τα μισητά(στον Ντουρίτο)αναψυκτικά μήλου,αν θα το φάνε σαν γλυκό,σαν χυμό,σαν μπισκότο ή όπως αλλιώς ορίζει η γαστρονομία.
Λέει ο Ντουρίτο ότι οι ιθαγενείς λαοί υποχρεώνονται να φάνε το μήλο σάπιο,τους νέους τους βάζουν να το χωνέψουν άγουρο,στα παιδιά προσφέρουν ένα ωραίο μήλο δηλητηριασμένο με το σκουλήκι της ψευτιάς,στις γυναίκες λένε πως θα τους δώσουν ένα μήλο και τους δίνουν μονάχα μισό πορτοκάλι.
Λέει ο Ντουρίτο ότι η ζωή είναι ένα μήλο.
Και λέει επίσης ότι όταν ένας ζαπατίστας βρεθεί μπροστά σε ένα μήλο,το βγάζει στο φως την ώρα της αυγής και,με μια μαχαιριά,χωρίζει το μήλο στη μέση.
Λέει ο Ντουρίτο ότι ο ζαπατίστας δεν προσπαθεί να φάει το μήλο,ούτε καν παρατηρεί αν είναι ώριμο,σάπιο ή άγουρο.
Λέει ο Μτουρίτο ότι,από την ανοιχτή καρδιά του μήλου,ο ζαπατίστας παίρνει με πολλή προσοχή τα σπόρια,πάει και οργώνει ένα κομμάτι γης και τα φυτεύει.Κι έποιτα,λέει ο Ντουρίτο,ο ζαπατίστας ποτίζει το μιλρό βλαστάτι με δάκρυα και αίμα,κι αγρυπνάει για να μεγαλώσει.
Λέει ο Ντουρίτο ότι ο ζαπατίστας δεν θα δει καν τη μηλιά ν'ανθίζει,κι ακόμα περισσότερο,δεν θα δει τα φρούτα που θα κάνει.
Λέει ο Ντουρίτο ότι ο ζαπατίστας φύτεψε τη μηλιά για να μπορεί ο καθένας,μια μέρα που εκείνος δεν θα υπάρχει,να κόψει ένα ώριμο μήλο και να'ναι ελεύθερος ν'αποφασίσει αν θα το φάει σαν φρούτο,αν θα το φάει πουρέ,σαν γλυκό ή σαν ένα από'κείνα τα μισητά(στον Ντουρίτο)αναψυκτικά μήλου.
Λέει ο Ντουρίτο ότι η δουλειά των ζαπατίστας είναι αυτή,να σπείρουν τους σπόρους και ν'αγρυπνήσουν για το μεγάλωμά τους.
Λέει ο Ντουρίτο ότι δουλειά των άλλων ανθρώπων είναι να αγωνιστούν για να'ναι ελεύθεροι να διαλέξουν πώς θα φάνε το μήλο που θα'ρθει.
Λέει ο Ντουρίτο πως αυτή είναι η διαφορά ανάμεσα στους ζαπατίστας και τους άλλους ανθρώπους:
Εκεί που όλοι βλέπουν ένα μήλο,λ ζαπατίστας βλέπει έναν σπόρο,πάει και οργώνει τη γη,φυτεύει τον σπόρο,τον φροντίζει.Πέρα απ'αυτό,λέει ο Ντουρίτο,οι ζαπατίστας είμαστε όπως όλοι οι άνθρωποι.
Ίσως λίγο πιο άσχημοι,λέει ο Ντουρίτο,καθώς με κοιτάζει λοξά να βγάζω την πασαμοντάνια.
Εξεγερμένος Υποδιοικητής Μάρκος
Ένα ξημέρωμα του 21ου αιώνα
*ο Δον Ντουρίτο δε λα Λακαντόνα είναι ένα μικροσκοπικό περιπλανώμενο σκαθάρι που φοράει γυαλιά,καπνίζει πίπα,καβαλά μια χελώνα,κουβαλά μαζί του ένα γραφείο για να γράφει και να διαβάζει και μελετά τον νεοφιλελευθερισμό στη Λατινική Αμερική.Ο ιπποκόμος του,υποδιοικητής Μάρκος,"μιλάει"μέσω αυτού σε δεκάδες ανακοινώσεις,κείμενα και αναλύσεις του.
Διαβάστε τον απλό και κατανοητό λόγο των ζαπατίστας.Τέτοιο λόγο,είναι ανάγκη,σύντροφοι,να χρησιμοποιούμε για να γινόμαστε κατανοητοί από τους υπόλοιπους συνανθρώπους μας.Η ξύλινη γλώσσα δεν μας ταιριάζει.
Το παρόν κείμενο το αντέγραψα από το ημερολόγιο του 2010 που έκδωσε το περιοδικό ΑΛΑΝΑ και τα έσοδα από τη πώληση του θα δοθούν για την ενίσχυση του EZLN(εθνικοαπελευθερωτικός ζαπατίστικος στρατός).Έχει πανέμορφες ζωγραφιές από τη ζωγράφο Μπεατρίς Αουρόρα.